نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 تهران. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

2 دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فلسفه برای کودکان بر جرأت ورزی و روابط بین فردی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع نیمه آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش­آموزان پسر دوره دوم ابتدایی تشکیل می‌دادند که در سال تحصیلی 97-96 در یکی از دبستان‌های دولتی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای ابتدا منطقه 2 تهران انتخاب و از بین مدارس ابتدایی پسرانه منطقه (2) یک مدرسه انتخاب گردید که شامل 84 دانش‌آموز پسر در پایه‌های چهارم (28)، پنجم (26) و ششم (30) بودند که از میان آن‌ها 30 نفر به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و گواه (15) قرار گرفتند. گروه آزمایش، آموزش 8 جلسه‌ای مداخله برنامه فلسفه برای کودکان را دریافت کردند و گروه کنترل مداخله­ای دریافت نکردند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه جرأت ورزی یا قاطعیت گمبریل و ریچی استفاده شد که روایی و پایایی این آزمون توسط گمبریل و ریگی (1975) به ترتیب برابر با 39/0 تا 70 و 87/0 گزارش‌شده است و بهرامی (1386) ضریب اعتبار این آزمون را 88/0 محاسبه کرده است. همچنین از مقیاس ارزیابی روابط بین فردی کودکان از نظر معلم که توسط ویرو داوین (1980) تهیه شده استفاده گردید که ویرو داوین از طریق تجزیه‌وتحلیل سؤالات پرسشنامه به این نتیجه رسیدند که این پرسشنامه ابزار مفیدی برای سنجش جنبه‌های رفتار اجتماعی دانش آموزان می‌باشد (87/.=r). تجزیه‌وتحلیل داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده­ها نشان داد که برنامه فلسفه برای کودکان در بهبود جرأت‌ورزی و روابط بین فردی دانش‌آموزان تأثیر معنادار دارد (05/0P<). یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که می­توان از برنامه فلسفه برای کودکان به‌منظور یک روش مداخله‌ای مؤثر جهت افزایش جرأت­ورزی و بهبود روابط بین فردی سود جست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of the Philosophy Program for Children (P4C) on Students' Courage and Interpersonal Relationships

نویسندگان [English]

  • aliakbar kabiri 1
  • mohammad reza nili 1
  • Reihaneh rivandi 2

1

2 student of atu

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of the "Philosophy for Children (P4C)" program training on assertiveness and interpersonal relationships in elementary school students in Tehran. The present study was a descriptive, semi-experimental, pretest-posttest with control group. The statistical population of this study consisted of all male students in the second year of elementary school studying in one of the public primary schools in Tehran in the academic year 2018-19. From this community, by multi-stage cluster sampling method, region 2 was first selected and one school was selected from among the boys' primary schools in region (2), which includes 84 male students in the 4th (28), 5th (26) and 6th (30) grades. 30 of them were randomly divided into experimental (15) and control (15) groups. The experimental group received 8 sessions of philosophy program intervention training for children and the control group did not receive any intervention. For data collection, Gambril and Ritchie boldness or assertiveness questionnaire was used. The validity and reliability of this test were reported by Gambril and Rigi (1975) equal to 0.39 to 70 and 0.87, respectively, and Bahrami (1996) have calculated the validity coefficient of this test as 0.88. Also, the Teacher Interpersonal Relationships Assessment Scale developed by Viro Davin (1980) was used. Viro Davin concluded by analyzing the questionnaire questions that this questionnaire is a useful tool for measuring aspects of students' social behavior (r=0.87) The results showed that the training of the philosophy program for children has a significant effect on the improvement of interpersonal relationships and students' assertiveness (P <0.05). It can be concluded that the children's philosophy program can be used for an effective interventional method to increase assertiveness and improve interpersonal relationships.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Philosophy for children
  • Interpersonal skills
  • Assertiveness