نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فرزانه سیفی
• زهره سعادتمند

علوم تربیتی، علوم تریبتی و روانشناسی،دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان ،اصفهان، ایران

چکیده

با توجه به اهمیت بازی در سنین پیش‌دبستانی و تأثیر آن بر ابعاد هوشی کودکان هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی‌های وانمودی بر هوش فضایی کودکان پیش‌دبستانی است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری موردنظر در این پژوهش، کودکان 6 ساله مراکز پیش‌دبستانی شهر اصفهان بود، که از این جامعه به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، دو گروه 12 نفری از دانش آموزان انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از آزمون مکعب‌های کهس (1920) استفاده‌شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از تحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکووا) استفاده‌شده است. یافته‌ها نشان داد که بازی‌های وانمودی هوش فضایی را در کودکان گروه آزمایش به‌طور معناداری افزایش داد. در دنیای مدرن امروزی بهره‌مندی از هوش دیداری – فضایی یک توانایی منحصربه‌فرد محسوب می‌شود و معمولاً افرادی که از این نوع هوش بهره بیشتری دارند و مهارت‌های لازم در آنان به‌خوبی پرورش داده‌شده است در هر رشته، شغل و یا تخصصی که دارند نسبت به اطرافیان خود، در صد موفقیت بیشتری دارند، بنابراین با آموزش بازی‌های وانمودی در سنین پایین می‌توان این هوش را تقویت کرد.

کلیدواژه‌ها

• بازی وانمودی
• هوش فضایی
• کودکان پیش‌دبستانی

عنوان مقاله [English]

The Effect of Pretend Plays on Isfahan Pre-school Children’s Spatial Intelligence

نویسندگان [English]

• farzaneh seifi
• zohreh saadatmand

Educational Sciences, Educational Sciences and Psychology, Islamic Azad University of Khorasgan, Isfahan, Iran

چکیده [English]

This research aims at examining the effect of pretend plays education on Isfahan pre-school children’s spatial intelligence. The research statistical population is the 4-6-year-old children in Isfahan pre-schools from which two 12-member groups of students have been selected randomly for the control and education groups. The sampling method was cluster random sampling and the research design was quasi-experimental. The Test of Kohs (1920) Block Test has been used to collect information. Instrument validity was measured by face and content. In face validity the questionnaire was given to the participants and in content validity the notions of several experts were gathered. Its reliability was measured 81% for children spatial intelligence by retesting. In this research, descriptive and inferential statistics were employed in order to analyze the data. In descriptive statistics (table, frequency graph, percentage frequency, mean measurement, and standard deviation) and inferential statics, in the case of research theories, univariate analysis of covariance was applied. The results indicate that pretend plays education increases fluidity, flexibility, expansion, and originality of spatial intelligence in children. In today's modern world, the use of visual-spatial intelligence is a unique ability, and usually people who have this kind of intelligence and who have the necessary skills to be well-nourished are more likely to succeed in any discipline, occupation or specialty that they have than others; so this intelligence can be reinforced by training pretend plays in early childhood.

کلیدواژه‌ها [English]

• Pretend play
• Spatial intelligence
• Pre-school children