Authors
Abstract
Problem solving is important skill for child's daily living, and participation in theoretical and research has shown that by creativity can be improved this skill. This study examined the increasing problem-solving ability in preschool boys through creativity training.The research design was quasi-experimental and Subjects included 20 preschool children that were randomly assigned to in experimental groups and control groups. Experimental groups received 12 sessions, related interventions.The research tool wassocial problem solving test that in post-test were used. Data were analyzed through ANCOVA.The results showed that the problem solving of children in the intervention group were significantly increased compared to control group.Therefore if done properly trained Creativity and with themes involved with children's real-life situations can be improved their problem solving. Therefore necessary to design and implement such programs more than ever felt.
Keywords
احدی، بتول؛ میرزایی، پری؛ نریمانی، محمد و ابوالقاسمی، عباس (1388). تاثیر آموزش حلمساله اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان کمرو. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 9 (3): 202-193.
بیانی، علیاصغر و بیانی، علی. (1389). ویژگیهای روانسنجی فرم کوتاه سیاهه حلمسئله اجتماعی. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 7(26): 154- 147.
تذکره توسلی، شهپر؛ بنیجمال، شکوهالسادات و پوراعتماد، حمیدرضا. (1389). ارزیابی اثربخشی لگودرمانی در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان مبتلا به اتیسم با عملکر بالا. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه الزهراء.
تقیلو، صادق؛ صالحی، مهدیه و شکری، امید. (1390). مدلیابی معادلات ساختاری در تبیین رابطه بین صفات شخصیت، حلمساله اجتماعی و بهزیستی ذهنی. فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی، 4(1و2): 76-63.
تویسرکانی راوری، مهدیه؛ یونسی، سیدجلال و یوسفیلویه، مجید. (1387). تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی مبتنی بر قصه در کاهش نشانههای اختلال سلوک کودکان. فصلنامه خانوادهپژوهی، 4(1): 76-63.
جعفری، نرگس.(1391). تاثیر نمایش خلاق بر میزان مهارتهای اجتماعی کودکان. کتاب ماه کودک و نوجوان: 27-20.
جلوهگر، افسانه؛ کارشکی، حسین و اصغرینکاح، سیدمحسن. (1391). تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر حلمساله شناختی و اجتماعی کودکان پیشدبستانی. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد.
سیف، علیاکبر. (1387). روانشناسی پرورشی نوین: روانشناسی آموزش و یادگیری. تهران: نشر دوران.
شهیم، سیما. (1382). مقایسه مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری در دو گروه از کودکان عادی و مبتلا به اختلالات یادگیری در خانه و مدرسه. مجله روانشناسی و علوم تربیتی، 33(1): 121- 138.
قرائی، نفیسه و فتحآبادی، جلیل. (1392). اثربخشی بازیدرمانی عروسکی بر ارتقاء مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی دچار سندرم داون. فصلنامه روانشناسی کاربردی، 2(26): 40-25.
لاریجانی، زرینسادات و رازقی، نرگس. (1386). بررسی کاربرد هنرهای نمایشی در رشد اجتماعی دانشآموزان کمتوان ذهنی. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 8(1): 52-43.
مخبری، عادل؛ درتاج، فریبا و درهکردی، علی. (1390). بررسی شاخصهای روانسنجی پرسشنامه توانایی حلمساله اجتماعی. فصلنامه اندازه گیری تربیتی، 4(1): 72-55.
یحیی محمودی، ندا؛ ناصح، اشکان؛ صالحی، سیروس و تیزدست، طاهر. (1392). اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر قصهگویی بر مشکلات رفتار برونی‌سازی شده کودکان. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 9(35): 257-249.
یزدانیپور، نسیم و یزدخواستی، فریبا. (1391). اثربخشی بازیهای گروهی بر مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی 6 تا 7 ساله شهر اصفهان. تحقیقات علوم رفتاری، 10(3): 228-221.
Alci, B. & Canca, D. (2011). Change of students’ problem-solving appraisal in higher education according to gender. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 3179–3184.
Caughron, J., Peterson, D. & Mumford, M. (2011).Creativity Training. Encyclopedia of Creativity (Second Edition), 311-317.
Guli, L.; Semrud-Clikeman, M.; Lerner, M. &Britton, N. (2013). Social Competence Intervention Program (SCIP): A pilot study of a creative dramaprogram for youth with social difficulties. The Arts in Psychotherapy, 40: 37–44.
Hilal, H., Husin, W & Zayed, T. (2013). Barriers to Creativity among Students of Selected Universities in Malaysia. International Journal of Applied Science and Technology, 3 (6): 51- 60.
Karakelle, S. (2009). Enhancing fluent and flexible thinking through the creative drama process. Thinking Skills and Creativity, 4: 124–129.
Koning, C., Magill-Evans, J., Volden., J. & Dick, B. (2013). Efficacy of cognitive behavior therapy-based social skills intervention forschool-aged boys with autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorders, 7: 1282–1290.
Matthys W. & Lochman, J. (2005). Social problem solving in aggressive children. Social Problem Solving and Offending: Evidence, Evaluation and Evolution: 51- 66.
Oncu E. & Unluer, E. (2010). Preschool children’s using of play materials creatively. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2: 4457–4461.
Pakaslahti, L. (2000). Children’s and adolescents’ aggressive behavior in context: the development and application of aggressive problem-solving strategies. Aggression and Violent Behavior, 5: 467-490.
Parsons, S. & Mitchell, P. (2002). The potential of virtual reality in social skills training for people with autistic spectrum disorders. Journal of Intellectual Disability Research, 46(5): 430- 443.
Pelfrey, R. (2011). Classroom behaviors in elementary school teachers identified as fostering creativity. ProQuest LLC.
Piko, B., Keresztes, N., & Pluhar, Z. (2006). Aggressive behavior and psychosocial health among children. Journal of personality and individual differences, 14: 858- 895.
Reina, D. & Chagnon, M. (1994). Creative problem solving. Instructor’s workbook Developed for: Optimist International.
Robson, S. (2014). The analyzing children’s creative thinking framework: development of an observation- led approach to identifying and analyzing young children’s creative thinking. British Educational Research Journal, 40(1): 121- 134.
Takahashi, F., Koseki, S. & Shimada, H. (2009). Developmental trends in children's aggression and social problem-solving. ournal of Applied Developmental Psychology, 30: 265–272.
Walker, O.; Degnan, K.; Fox, N. & Henderson, H. (2013). Social problem solving in early childhood: Developmental change and the influence of shyness. Journal of Applied Developmental Psychology, 34: 185–193.
)