علی اکبر کبیری؛ محمد رضا نیلی؛ ریحانه ریوندی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فلسفه برای کودکان بر جرأت ورزی و روابط بین فردی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع نیمه آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان پسر دوره دوم ابتدایی تشکیل می‌دادند که در سال تحصیلی 97-96 در یکی از دبستان‌های دولتی شهر تهران مشغول به ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فلسفه برای کودکان بر جرأت ورزی و روابط بین فردی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع نیمه آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان پسر دوره دوم ابتدایی تشکیل می‌دادند که در سال تحصیلی 97-96 در یکی از دبستان‌های دولتی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای ابتدا منطقه 2 تهران انتخاب و از بین مدارس ابتدایی پسرانه منطقه (2) یک مدرسه انتخاب گردید که شامل 84 دانش‌آموز پسر در پایه‌های چهارم (28)، پنجم (26) و ششم (30) بودند که از میان آن‌ها 30 نفر به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و گواه (15) قرار گرفتند. گروه آزمایش، آموزش 8 جلسه‌ای مداخله برنامه فلسفه برای کودکان را دریافت کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه جرأت ورزی یا قاطعیت گمبریل و ریچی استفاده شد که روایی و پایایی این آزمون توسط گمبریل و ریگی (1975) به ترتیب برابر با 39/0 تا 70 و 87/0 گزارش‌شده است و بهرامی (1386) ضریب اعتبار این آزمون را 88/0 محاسبه کرده است. همچنین از مقیاس ارزیابی روابط بین فردی کودکان از نظر معلم که توسط ویرو داوین (1980) تهیه شده استفاده گردید که ویرو داوین از طریق تجزیه‌وتحلیل سؤالات پرسشنامه به این نتیجه رسیدند که این پرسشنامه ابزار مفیدی برای سنجش جنبه‌های رفتار اجتماعی دانش آموزان می‌باشد (87/.=r). تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل دادهها نشان داد که برنامه فلسفه برای کودکان در بهبود جرأتورزی و روابط بین فردی دانشآموزان تأثیر معنادار دارد (05/0P<). یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که میتوان از برنامه فلسفه برای کودکان به‌منظور یک روش مداخلهای مؤثر جهت افزایش جرأتورزی و بهبود روابط بین فردی سود جست.
