سعیده سبزیان؛ حسینعلی مهرابی؛ مهرداد کلانتری
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثربخشی بازی مشترک مادر - کودک بر کاهش علائم اختلال دلبستگی دانشآموزان پسر دوره ابتدایی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی همراه با گروه گواه و با ارزیابی به صورت پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود، به این صورت که تعداد 32 دانشآموز پسر دارای نمره بالای اختلال دلبستگی، از مدارس ابتدایی ...
بیشتر
هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثربخشی بازی مشترک مادر - کودک بر کاهش علائم اختلال دلبستگی دانشآموزان پسر دوره ابتدایی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی همراه با گروه گواه و با ارزیابی به صورت پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود، به این صورت که تعداد 32 دانشآموز پسر دارای نمره بالای اختلال دلبستگی، از مدارس ابتدایی شهر اصفهان با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی تعداد 16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه گواه گمارده شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش یک دوره هشت جلسهای به صورت هفتگی با مشارکت مادران و بازی با کودک دریافت کردند، در حالیکه آزمودنیهای گروه گواه چنین مداخلهای دریافت نکردند و در لیست انتظار قرار گرفتند. آزمودنیهای دو گروه با استفاده از فرم والد پرسشنامه اختلال دلبستگی راندولف مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که ارائه مداخله بازی مشترک مادر- کودک باعث کاهش 3/83% علائم اختلال دلبستگی در مرحله پسآزمون و کاهش 9/78% این اختلال در مرحله پیگیری میشود. براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت ارائه مداخله مبنی بر آموزش بازی مشترک مادر- کودک در کاهش علائم اختلال دلبستگی موثر بوده است و با استفاده از این روش مداخلهای، میتوان در جهت کاهش شدت علائم اختلال دلبستگی و همچنین بهبود رابطه مادر و کودک استفاده کرد.
