فرزانه سیفی؛ زهره سعادتمند
چکیده
با توجه به اهمیت بازی در سنین پیشدبستانی و تأثیر آن بر ابعاد هوشی کودکان هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازیهای وانمودی بر هوش فضایی کودکان پیشدبستانی است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری موردنظر در این پژوهش، کودکان 6 ساله مراکز پیشدبستانی شهر اصفهان بود، که از این جامعه ...
بیشتر
با توجه به اهمیت بازی در سنین پیشدبستانی و تأثیر آن بر ابعاد هوشی کودکان هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازیهای وانمودی بر هوش فضایی کودکان پیشدبستانی است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری موردنظر در این پژوهش، کودکان 6 ساله مراکز پیشدبستانی شهر اصفهان بود، که از این جامعه به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، دو گروه 12 نفری از دانش آموزان انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمعآوری اطلاعات از آزمون مکعبهای کهس (1920) استفادهشده است. برای تجزیهوتحلیل دادهها، از تحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکووا) استفادهشده است. یافتهها نشان داد که بازیهای وانمودی هوش فضایی را در کودکان گروه آزمایش بهطور معناداری افزایش داد. در دنیای مدرن امروزی بهرهمندی از هوش دیداری – فضایی یک توانایی منحصربهفرد محسوب میشود و معمولاً افرادی که از این نوع هوش بهره بیشتری دارند و مهارتهای لازم در آنان بهخوبی پرورش دادهشده است در هر رشته، شغل و یا تخصصی که دارند نسبت به اطرافیان خود، در صد موفقیت بیشتری دارند، بنابراین با آموزش بازیهای وانمودی در سنین پایین میتوان این هوش را تقویت کرد.
حلیمه نعمت الهی؛ احمد برجعلی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی نمایش خلاق بر اعتمادبهنفس کودکان 6-5 سال است. روش انجام پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل و مرحله پیگیری میباشد. بر اساس نمونهگیری هدفمند 30 نفر از کودکانی که نمرات اعتمادبهنفس آنها در پیشآزمون از نقطهی 75% توزیع نمرات (نمرهی 36) پایینتر بوده بهعنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی نمایش خلاق بر اعتمادبهنفس کودکان 6-5 سال است. روش انجام پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل و مرحله پیگیری میباشد. بر اساس نمونهگیری هدفمند 30 نفر از کودکانی که نمرات اعتمادبهنفس آنها در پیشآزمون از نقطهی 75% توزیع نمرات (نمرهی 36) پایینتر بوده بهعنوان نمونهی پژوهش انتخاب شدند و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه هر جلسه یک ساعت در فعالیتهای نمایش خلاق شرکت داده شدند. جهت تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل واریانس یک راهه با اندازهگیری مکرر استفاده شد. اعتمادبهنفس دو گروه در پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری (پس از گذشت 1 ماه از مداخلهگری) با استفاده از پرسشنامهی اعتمادبهنفس گنجی (1380)، اندازهگیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که نمایشخلاق بر افزایش اعتمادبهنفس کودکان 6-5 سال مؤثر بوده است و همچنین نتایج نشان داد که تأثیر مداخله تا مرحلهی پیگیری دوام نیافت.
کیوان کاکابرایی؛ شیرین امامی آل آقا
چکیده
یکی از مهمترین زمینهها در قلمرو رشد کودکی، حوزه مهارتهای اجتماعی است. مهارت حل مسئله میان فردی، روابط با همسالان در مدرسه را تسهیل مینماید و رویارویی مؤثر و موفق با موقعیتهای پیش رو را با بهرهگیری از مهارت مقابلهی کارآمد بر اساس آگاهی، استدلال، عقلانیت و تلاش فراهم میسازد. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش برنامه حل ...
بیشتر
یکی از مهمترین زمینهها در قلمرو رشد کودکی، حوزه مهارتهای اجتماعی است. مهارت حل مسئله میان فردی، روابط با همسالان در مدرسه را تسهیل مینماید و رویارویی مؤثر و موفق با موقعیتهای پیش رو را با بهرهگیری از مهارت مقابلهی کارآمد بر اساس آگاهی، استدلال، عقلانیت و تلاش فراهم میسازد. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش برنامه حل مسئله بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی انجام شد. این مطالعه با روش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مقطع پیشدبستانی است که از طریق روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفر دانشآموز پیشدبستانی انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. در این پژوهش گروه آزمایشی بهصورت گروهی، 10 جلسه یک ساعته تحت آموزش برنامه حل مسئلهی "من میتوانم مشکل را حل کنم" قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از فرم والدین و مربیان پرسشنامهی مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) استفاده شد. تحلیل دادهها از طریق تحلیل واریانس چند متغیری و نرمافزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود درگروه آزمایشی، بین نمرات پیشآزمون- پسآزمون مهارتهای اجتماعی تفاوت معناداری (001/0 p=) وجود دارد. کاربرد برنامه حل مسئله در بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی اثربخش است. لذا لزوم توجه به آموزش مهارتهای حل مسئله، بهعنوان بخشی از برنامههای مدارس به دلیل تأثیر آن بر مهارتهای اجتماعی کودکان احساس میشود.
باقر غباری بناب؛ فرزانه معتمدی؛ معصومه حسنیه
چکیده
نظریۀ ذهن به شخص اجازه میدهد افکار، آرزوها و نیات را به دیگران نسبت دهد، بتواند اعمال آنها را پیشبینی یا توصیف کند و نیات آنها را درک کند. این پژوهش با هدف بررسی نظریۀ ذهن در کودکان پیشدبستانی انجام شده است. روش پژوهش پسرویدادی بود. در راستای دستیابی به هدف فوق، 60 کودک پیشدبستانی دختر و پسر 4، 5 و 6 سال به روش نمونهگیری در دسترس ...
بیشتر
نظریۀ ذهن به شخص اجازه میدهد افکار، آرزوها و نیات را به دیگران نسبت دهد، بتواند اعمال آنها را پیشبینی یا توصیف کند و نیات آنها را درک کند. این پژوهش با هدف بررسی نظریۀ ذهن در کودکان پیشدبستانی انجام شده است. روش پژوهش پسرویدادی بود. در راستای دستیابی به هدف فوق، 60 کودک پیشدبستانی دختر و پسر 4، 5 و 6 سال به روش نمونهگیری در دسترس از مهدهای کودک و مراکز پیشدبستانی منطقه 6 شهر تهران انتخاب شدند و آزمونهای تکالیف نظریۀ ذهن از طریق چهار آزمون تناظر یکبهیک، خانۀ عروسکها، بازگویی داستان و پیشبینی باور به صورت بازی با کودکان اجرا شدند و برای تحلیل آماری دادهها از آزمون مجذور خی استفاده شد. نتیجه تحلیل دادهها با استفاده از مجذور خی نشان داد که به طور کلی عامل سن در انجام دادن تکالیف نظریۀ ذهن در سطح خطای کمتر از 05/0 معنادار بوده است. بدین معنا که کودکان 4 سال، 5 سال و 6 سال عملکرد یکسانی نداشتند. به صورت معناداری 5 سالها بهتر از 4 سالها و 6 سالها بهتر از 5 سالها عمل کرده بودند. براساس یافتهها، اکتساب نظریۀ ذهن با افزایش سن امکانپذیر خواهد بود و با توجه به میزان آشنایی کودکان با ابزار آزمایش به علت تجارب روزانۀ زندگی، پاسخهای صحیح افزایش پیدا میکند. تحول نظریۀ ذهن پیامدهایی برای رشد مفهوم خود دارد و برای درک دنیای اجتماعی و تعاملات اجتماعی امری بنیادی محسوب میشود